Η αντικαταθληπτική δύναμη της άσκησης!

Η σωματική άσκηση προσφέρει σημαντικά αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά οφέλη, ενισχύοντας παράλληλα την ανθεκτικότητα του ατόμου απέναντι στο στρες. Οι έρευνες αναφέρουν ότι 30 λεπτά ήπιας καθημερινής σωματικής άσκησης έχει σημαντικά οφέλη για την σωματική και την ψυχική υγεία. 

Σύμφωνα με το περιοδικό Preventive Medicine, τα άτομα που ασκούνται τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα, έχουν χαμηλότερη κατάθλιψη, θυμό, δυσπιστία και στρες από τα άτομα που δεν ασκούνται. Επιπλέον αντιλαμβάνονται την συνολική τους υγεία πιο θετικά, ενώ αισθάνονται μεγαλύτερη συνοχή και κοινωνική αυτοπραγμάτωση. 

Δυστυχώς η κατάθλιψη σήμερα αποτελεί την τρίτη σοβαρότερη νόσο παγκοσμίως, ενώ τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται. Η απουσία κινήτρου στην καθημερινότητα των ατόμων με κατάθλιψη αντιμετωπίζεται ψυχοθεραπευτικά μέσα από την συνεχή ώθηση για την επίτευξη καθημερινών στόχων. 

Η προσπάθεια λοιπόν να εμπλακείτε σε μία μορφή σωματικής άσκησης μπορεί να σας βοηθήσει να ανακουφιστείτε από την επώδυνη αδράνεια και το διάχυτο άγχος που συνδέεται δυνητικά με την κατάθλιψη.


Πηγή: "Τα Νέα"

ΕΞΑΝΤΛΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΙΤΕΣ: Αποτελεσματικές ή όχι; Διαβάστε τις επιπτώσεις!

Πιθανές επιπτώσεις εξαντλητικής δίαιτας:

• Επιβραδύνεται ο βασικός ρυθμός μεταβολισμού (μείωση του ρυθμού κατανάλωσης οξυγόνου). 
• Ευνοείται η αποθήκευση των λιπών.
• Μειώνεται η θερμοκρασία του οργανισμού.
• Αυξάνεται η απώλεια νερού, μειώνεται το pH.
• Τα πρώτα κιλά που χάνονται είναι κυρίως νερό και ανόργανα στοιχεία πράγμα που σημαίνει ότι χάνονται σημαντικές ποσότητες από χρήσιμα για τον οργανισμό μέταλλα και ηλεκτρολύτες όπως το κάλιο.
• Απώλεια μυΐκού ιστού και πρωτεΐνών (περισσότερο από το 1/3 της απώλειας κιλών προέρχεται από τον μυΐκό ιστό, ο οποίος είναι χρήσιμος για να διατηρεί τα επίπεδα του μεταβολισμού ψηλά.
• Μετά από την λήξη μιας τέτοιας δίαιτας ο οργανισμός αποθηκεύει ευκολότερα το λίπος που μπορεί να χάθηκε προηγουμένως και ίσως και περισσότερο από αυτό, αφήνοντας κάποιον με περισσότερο λίπος και λιγότερο μυικό ιστο!
• Αυξάνονται τα επίπεδα χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων γεγονός που καθιστά τέτοιες δίαιτες επικίνδυνες για άτομα καρδιοπαθή.
• Η χρόνια δίαιτα μπορεί να οδηγήσει και σε παθολογικές καταστάσεις συμπεριφοράς προς το φαγητό, όπως η νευρική ανορεξία και η βουλιμία και άλλες ψυχολογικές διαταραχές.
• Τέλος μια αφύσικη στέρηση που δεν ανταποκρίνεται στις καθημερινές ενεργειακές, κοινωνικές και ψυχολογικές ανάγκες ενός ατόμου δεν έχει πιθανότητες να διατηρηθεί για πολύ!

Χρειάζεστε περισσότερους λόγους για να μην καταφεύγετε σε τέτοιου είδους δίαιτες; Το βασικότερο είναι να μάθουμε να τρώμε σωστά και να τηρούμε το μέτρο. Ἀλλωστε μην ξεχνάτε πως:

"ΔΙΑΙΤΑ = ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ" 

Πηγή: "Διατροφή για υγεία άσκηση και αθλητισμό".

 

Μπορεί το στρες να επηρεάσει τη σχέση μου με το φαγητό;

Η σχέση του ανθρώπου με το φαγητό είναι ιδιαίτερη και συναρπαστική. Δυστυχώς επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες και έτσι μπορεί να μετατραπεί σε εχθρική ή ακόμη και σε σχέση μίσους. Σύμφωνα με δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο Πανελλήνιο Συνέδριο Διαιτολογίας – Διατροφής, το οποίο πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στην Αθήνα, το stress αποτελεί μία φυσιολογική διαδικασία απαραίτητη για τη διατήρηση της ομοιόστασης. Σε κατάσταση stress το ανθρώπινο σώμα παράγει πληθώρα ορμονών, με κυριότερες την αδρεναλίνη, την νοραδρεναλίνη και την κορτιζόλη.

Μελέτες έχουν δείξει, ότι η αύξηση της ορμόνης κορτιζόλης οδήγησε σε αλλαγές στην επιλογή τροφίμων καθώς και στην ενεργειακή πρόσληψη. Το σημαντικό με το stress είναι η χρονιότητά του. Όσο περισσότερο καιρό καταβάλλεται κάποιος από stress, τόσο οξύτερα είναι τα προβλήματα που προκαλούνται από αυτό.

Φαίνεται λοιπόν, ότι η παραγωγή κορτιζόλης, κατά την παρουσία στρεσογόνων παραγόντων, οδηγεί σε συσσώρευση κοιλιακού λίπους και αντίσταση στην ινσουλίνη και την λεπτίνη. Θα ήταν επομένως συνετό, όλοι όσοι έχουν, επανειλημμένα, διαπιστώσει τη ροπή τους προς το φαγητό σε συνθήκες stress, να φροντίσουν τα εξής:

• την αποφυγή των επεξεργασμένων υδατανθράκων (λευκό ψωμί, αποφλοιωμένο ρύζι, άσπρα μακαρόνια)
• την επαρκή πρόσληψη απαραίτητων αμινοξέων (πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας – κρεάς, κοτόπουλο, ψάρι, αβγό, γάλα)
• την επαρκή πρόσληψη βιταμινών του συμπλέγματος B (συκώτι, κόκκινο κρέας, αβγά, γαλακτοκομικά), D(συκώτι, κόκκινο κρέας, αβγά, γαλακτοκομικά, σολομό, τόνο, σαρδέλα, εμπλουτισμένα δημητριακά και μαργαρίνες ) και C (εσπεριδοειδή, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, μπρόκολο, κουνουπίδι, φράουλες, πατάτες )
• την κατανάλωση τροφών που οδηγούν σε αύξηση της παραγωγής σεροτονίνης(λιπαρά ψάρια, ξηροί καρποί, όσπρια)
• την επαρκή πρόσληψη ω-3 λιπαρών οξέων (αμύγδαλα, καρύδια, σολομός, σαρδέλα, τόνο, πέστροφα)
• την ισορροπημένη συχνότητα γευμάτων
• την επαρκή ενυδάτωση του σώματος
• 
  
  
  
  Κουστουράκη Παρασκευή, Κλινική Διαιτολόγος, Διατροφολόγος.