Η σχέση του ανθρώπου με το φαγητό είναι ιδιαίτερη και συναρπαστική. Δυστυχώς επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες και έτσι μπορεί να μετατραπεί σε εχθρική ή ακόμη και σε σχέση μίσους. Σύμφωνα με δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο Πανελλήνιο Συνέδριο Διαιτολογίας – Διατροφής, το οποίο πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στην Αθήνα, το stress αποτελεί μία φυσιολογική διαδικασία απαραίτητη για τη διατήρηση της ομοιόστασης. Σε κατάσταση stress το ανθρώπινο σώμα παράγει πληθώρα ορμονών, με κυριότερες την αδρεναλίνη, την νοραδρεναλίνη και την κορτιζόλη.
Μελέτες έχουν δείξει, ότι η αύξηση της ορμόνης κορτιζόλης οδήγησε σε αλλαγές στην επιλογή τροφίμων καθώς και στην ενεργειακή πρόσληψη. Το σημαντικό με το stress είναι η χρονιότητά του. Όσο περισσότερο καιρό καταβάλλεται κάποιος από stress, τόσο οξύτερα είναι τα προβλήματα που προκαλούνται από αυτό.
Φαίνεται λοιπόν, ότι η παραγωγή κορτιζόλης, κατά την παρουσία στρεσογόνων παραγόντων, οδηγεί σε συσσώρευση κοιλιακού λίπους και αντίσταση στην ινσουλίνη και την λεπτίνη. Θα ήταν επομένως συνετό, όλοι όσοι έχουν, επανειλημμένα, διαπιστώσει τη ροπή τους προς το φαγητό σε συνθήκες stress, να φροντίσουν τα εξής:
- την αποφυγή των επεξεργασμένων υδατανθράκων (λευκό ψωμί, αποφλοιωμένο ρύζι, άσπρα μακαρόνια)
- την επαρκή πρόσληψη απαραίτητων αμινοξέων (πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας – κρεάς, κοτόπουλο, ψάρι, αβγό, γάλα)
- την επαρκή πρόσληψη βιταμινών του συμπλέγματος B (συκώτι, κόκκινο κρέας, αβγά, γαλακτοκομικά), D(συκώτι, κόκκινο κρέας, αβγά, γαλακτοκομικά, σολομό, τόνο, σαρδέλα, εμπλουτισμένα δημητριακά και μαργαρίνες ) και C (εσπεριδοειδή, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, μπρόκολο, κουνουπίδι, φράουλες, πατάτες )
- την κατανάλωση τροφών που οδηγούν σε αύξηση της παραγωγής σεροτονίνης(λιπαρά ψάρια, ξηροί καρποί, όσπρια)
- την επαρκή πρόσληψη ω-3 λιπαρών οξέων (αμύγδαλα, καρύδια, σολομός, σαρδέλα, τόνο, πέστροφα)
- την ισορροπημένη συχνότητα γευμάτων
- την επαρκή ενυδάτωση του σώματος
Κουστουράκη Παρασκευή, Κλινική Διαιτολόγος, Διατροφολόγος.
